Bir insan özgür olduğu halde kafasının içinde nasıl hapsolur? Hayat bizi öyle bir noktaya getirdi ki, zihinlerimizin içindeki hapishanede yaşıyoruz... Yıllarca duygularınızı söyleyemediniz, düşüncelerinizi ifade edemediniz. İnsanlar hakkınızı yedi, sesinizi çıkaramadınız. Sizi üzdüler, kırdılar, belki gereksiz yere övdüler, üzerinize gereğinden fazla yükler yıktılar. Sizi farklı uçlara izniniz olmadan çektiler. Kendi fikirleri doğrultusunda sizin yaşamınızı yönlendirmeye çalışıp bazı durumlarda yanlışa düşmenize neden oldular. Büyük ihtimalle olan bitenin siz de farkındaydınız ama sesinizi çıkarmamayı tercih ettiniz. Nasıl olsa herkes zaten aynı şeyi yapıyor ve susmaya devam ediyor... Bazen cesaret sahibi olamamak büyük ıstırap... Evinizden çıktınız, yol boyunca düşünüyorsunuz, düşünüyorsunuz, hep düşünüyorsunuz... “O nasıl olacak, bu nasıl olacak?” Sürekli düşünce, sürekli sıkıntı... Ben de aynı yakarışlı süreçlerden geçtim. “Allahım!” diyordum. “Nasıl bir hayattır bu? Kafamdaki sesleri susturamıyorum. Dua ederken bile araya ödemeler, taksitler giriyor...” İnsanların bana yaptığı haksızlıkları düşünüyordum. Takılıp kaldığım olumsuz olaylar aklıma geliyor, birçok şey zihnimi meşgul ediyor. Bunları yaşarken durmadan kendi kendime söyleniyorum. Toplumun bana gösterdiği hakikate –çünkü bu hakikati kabullenirsem, daha rahat edeceğimi düşünüyorum– dönüp bakıyorum da; ve de hayatıma; gece gündüz çalışmışım, hiç durmadan çalışmışım. Neden? Çünkü çok çalışırsam her şeyin yoluna gireceğini düşünüyordum. Öyle söylemişlerdi ve bu dünyaya geldiğimde herkesi böyle düşünürken ve böyle yaşarken buldum. Moralim sürekli bozuluyordu ve yazık ki bir süre sonra hayatıma yeni sorunlar eklenerek eskilerini unutturuyordu. “Allahım ben bunları hak etmedim! Ben bunları hak edecek ne yaptım? Neden bunlar başıma geliyor?” Dua et, dua et... Neyin duasını ediyorum? Tabii ki işlerin, olayların, paranın, başarının, insanların, dünyalıkların duası... Uzun zaman sonra dualarımı değiştirmeye başladım...
“Allahım bana senin hakikatini göster. Doğru ile yanlışı ayırt edebilmeyi nasip eyle...”
Yazı Her Şey Hakikati Görmekle Başlar Kitabımızdan alınmıştır.
Sevgi ve Saygılarımla
Bülent Gardiyanoğlu
Yorum Yazın
Facebook Yorum